VIII NIEDZIELA ZWYKŁA

Mt 6, 24-34

Nikt nie może dwom panom służyć. Bo albo jednego będzie nienawidził, a drugiego będzie miłował; albo z jednym będzie trzymał, a drugim wzgardzi. Nie możecie służyć Bogu i Mamonie (Mt 6, 24).

• Uspokajamy się, że nie jest z nami tak źle: służymy Jednemu Panu.
• Niech każdy z nas zastanowi się, czy jednak ten jedyny Pan, któremu służę, to Bóg czy ja sam.

Przypatrzcie się ptakom w powietrzu: nie sieją ani żną i nie zbierają do spichlerzy, a Ojciec wasz niebieski je żywi (Mt 6, 26).

• Porównajmy dwa wyrazy: „dziecinny” i „dziecięcy”. Są to dwa wyrazy bliskoznaczne, ale jednak różne. Gdy powiemy o dorosłym „dziecinny”, to podejrzewamy go o infantylizm, brak odpowiedzialności. Jeśli zaś powiemy o nim „dziecięcy”, to dostrzegamy w nim ufność.
• Boga nazywamy Ojcem, który oczekuje dziecięcej ufności.

Nie troszczcie się więc zbytnio o jutro, bo jutrzejszy dzień sam o siebie troszczyć się będzie. Dosyć ma dzień swojej biedy (Mt 6, 34).

• Czytanie na czas kryzysu gospodarczego. Uspokaja, że chrześcijanin nawet wśród niezaspokojonych potrzeb, powinien być spokojny i pogodny, bo najpierw ma szukać Boga, a dopiero potem rzeczy ziemskich.
• Ewangelia ta wydaje się tak łatwa jak śpiew ptaka na gałęzi, a równocześnie bardzo trudna, bo we wszystkim wymaga całkowitego zawierzenia Panu Bogu.

ks. Jan Twardowski